Kijken, kijken, niet kopen

Na lang dralen heeft Griekenland een beroep gedaan op de noodhulp die eerder al door de collega-landen uit de Eurozone en het IMF was toegezegd. Hoewel de Grieken het IMF zo lang mogelijk buiten de deur hebben proberen te houden en er enkele weken geleden optimistisch gemeld werd dat de inkomsten de uitgaven overtroffen, bleek de praktijk weerbarstiger. Het gat in de Griekse overheidsfinanciën bleek nog eens een volle procentpunt hoger dan eerder gedacht.

Met vereende krachten wordt er alles aan gedaan de (financiële) wereld te laten geloven dat de situatie onder controle komt. Er zijn echter ook wel kritische kanttekeningen te plaatsen. Zo vindt Nout Wellink, president van De Nederlandsche Bank, dat de Grieken eerder een beroep hadden moeten doen op de internationale steun die al was toegezegd.

Het gerommel van de afgelopen maanden is de Nederlandse consument in ieder geval niet in de koude kleren gaan zitten. Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) heeft becijferd dat Nederlandse huishoudens afgelopen februari 1,1% minder aan goederen en diensten uitgaven dan in dezelfde periode vorig jaar.

Het is voor een structureel en houdbaar herstel van de economie niet goed dat de consument nog steeds de hand op de knip houdt. Vooral niet omdat het nu om krimp op krimp gaat. Het gegeven dat dit samengaat met een teruglopend consumentenvertrouwen en een verminderde koopbereidheid voorspelt voor de komende tijd wat dat betreft niet veel goeds.

Door het tanende vertrouwen zijn zij somberder geworden over hun eigen financiële situatie en geven Nederlandse consumenten als gevolg daarvan minder uit en dat terwijl alles juist begint met vertrouwen. Dat is de smeerolie van iedere economie en die ervoor zorgt dat de boel draaiende wordt gehouden. Niet voor niets wordt er maandelijks onderzoek gedaan hoe het met het vertrouwen van zowel consumenten als producenten is gesteld.

Je hoeft geen Einstein te zijn om je te realiseren dat bij de diverse overheden de geld- en subsidiekraan niet open kan blijven staan. Vorig jaar hebben de lidstaten van de Europese Unie hun tekorten gemiddeld zien verdrievoudigen. Mede daardoor moet alleen al in Nederland de komende jaren voor zo’n 29 miljard euro worden bezuinigd. Over de wijze waarop dat vorm zal moeten krijgen is het laatste woord nog niet gesproken en de mogelijke activiteiten en onderwerpen waar het mes in moet zijn inzet geworden van de komende verkiezingen. De discussie over het al dan niet verhogen van de AOW-leeftijd en het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek dragen niet bij aan de feestvreugde. Het lijkt me verstandig dat daar na de verkiezingen zo spoedig mogelijk duidelijkheid over komt om verdere onrust te beteugelen.

Even terug naar de feiten. Vooral aan duurzame goederen werd door Nederlandse huishoudens minder uitgegeven, terwijl de prijzen daarvan nog steeds dalen. Alleen de bestedingen aan (kleine) nieuwe auto’s waren, mede onder invloed van de sloopregeling, hoger. Ik ben dan ook benieuwd hoe de verkoopcijfers er zonder deze stimulerende maatregel uit komen te zien.

Als iets de afgelopen maanden duidelijk is geworden, is het wel dat we niet alleen in Griekenland, maar ook in de rest van Europa, en dus ook in Nederland, op het punt zijn beland dat de rekening van het kwistig rondstrooien met gelden wordt gepresenteerd en dat de incassobureaus gaan morren.

Gelukkig is de wereld groter dan Nederland of Europa en gelukkig is er een groot aantal beursgenoteerde ondernemingen die dat ook ziet en daardoor in staat is goede bedrijfsresultaten te publiceren. Er zijn wereldwijd steeds meer consumenten te vinden die niet alleen kijken, maar ook kopen. Selecteer mede daarop bij het invullen van uw beleggingsportefeuille. Daarvoor is het nog steeds niet te laat, ondanks de enorme koersstijgingen die zich vanaf het laagste punt hebben voorgedaan en de waarschuwende vingertjes die her en der worden opgestoken. Natuurlijk moet altijd de vinger aan de pols blijven, maar dat hoort nu eenmaal bij beleggen en dat is juist wat het zo boeiend maakt!

Martine Hafkamp
Fintessa Vermogensbeheer

1 gedachte over “Kijken, kijken, niet kopen”

  1. de meeste consumenten hebben meer gekocht dan goed voor hen is (schulden opgebouwd)…ik verwacht derhalve dat zij eerst wat af te lossen hebben en andere zaakjes op orde brengen (velen kijken tegen hogere hypotheek aan dan dat hun huis waard is).
    Er is teveel voorschot genomen op de toekomst en dat gaan we de komende jaren zeer zeker merken!

    Een economie gaat niet naar nul, maar wel een forse stap terugzetten. In mijn omgeving vernam ik al dat bijv. in Veenendaal vele winkels eerder sluiten, omdat er amper aanloop is; nog los van definitieve sluitingen.

    En voor zover er nog de wil is om te kopen; steeds minder mensen kunnen het zich permiteren (ik hoor steeds vaker huizenaankopen afketsen ivm niet rondkrijgen van financiering). Het is een negatieve spiraal waar we niet zomaar uit zullen komen, ondanks soms positieve geluiden wat ik graag met een voorbeeld toelicht:

    als eerst 10 winkels(bijv. kleding, of makelaars) goed draaiden, maar waarvan t.g.v. economische teruggang er 5 moesten sluiten, dan kan bij een opleving die mogelijk 6 winkels net zoveel werk als eerst kunnen opleveren, die 5 overgebleven winkels het gevoel geven dat het beter gaat dan voorheen…terwijl over het grote geheel de markt 40% minder goed vergaat dan in de oude situatie.

    Per saldo komen steeds meer consumenten in bijv een uitkeringssituatie terecht, of in krappere financiele omstandigheden (hypotheken hoger t.o.v. waarde van huizen)…elke werkeloze erbij zal iets minder bijdragen aan het geheel en daarmee anderen ook meenemen in die achteruitgang. Bedenk dat er heel veel overeind is gehouden dmv overheidsinvesteringen, die per saldo ook weer gefund moeten worden…dat komt de burger id vorm van lastenverzwaring tegemoet en daarmee dus ook ten koste van koopkracht…dat gaan ondernemers weer merken, faillissementen/ ontslagen etc.etc. …een negatieve spiraal dus.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.