De eurozone komt in een zelf gecreëerde recessie terecht. Dat lijkt praktisch onafwendbaar. De belangrijkste oorzaak voor deze recessie is het onvermogen van de Europese politiek om de ernst en de diepte van de crisis juist in te schatten. De Europese politieke elite handelde zoals het al decennia handelt: problemen worden vooruit geschoven in de hoop en verwachting dat de tijd zijn heilzame werking zal doen. Dat is een heel dure misvatting gebleken. Wat is eigenlijk de rol van de banken in het huidige tijdsgewricht. Zij waren in eerste instantie de aanjagers van de crisis van 2008. Sedertdien daalt bij voortduring de kritiek over de bankiers heen, dat hun restrictief beleid een gezond economisch herstel in de weg staat.
Banken en kredietverlening
Wat is er eigenlijk waar van de claim, dat het restrictieve beleid van banken toen en nu een gezond herstel van de economie in de weg staat? De bankiers van Goldman Sachs komen in een recent artikel tot de conclusie dat het de Europese bankensector niet voor de wind gaat en dat zulks inderdaad een bedreiging kan vormen voor het verwachte magere herstel 2012. (European Weekly Analyst, The growth risk from banking sector tension. November 2011) De bankiers stellen vast, dat de kredietverlening Europa breed aan het verkrappen is en in de periferie is die verkrapping aanzienlijk (Figuur 1).
Figuur 1
Conclusie
Het is te vroeg om ver reikende conclusies te trekken en het belang van banken in neergang en opgang te bagatelliseren. Zowel in de VS als in Europa had het grote bedrijfsleven de banken in de post-Lehman periode niet nodig om zich te financieren. Ze waren, en zijn nog steeds, financieel sterk. Dat wil weer niet zeggen, dat het optreden van banken niet het verschil kan maken of een bepaalde sector opbloeit of niet. Zulks kan wel van invloed zijn op de hele economie. Alleen dat gegeven moet voldoende zijn om veel aandacht te besteden aan de stabilisering van het bankbedrijf. Een langdurige instabiliteit en het voortbestaan van genoemde stressfactoren zal in ieder geval op den duur een sta-in-de-weg zijn van een mogelijk pril herstel in Europa.
Anderzijds, Europese beleidsmakers zijn wat huiverig banken hard aan te pakken. Het belang van de sector voor de totale economie heet vitaal te zijn. Misschien is dat ook iets minder het geval. Dat moet beleidsmakers meer zelfvertrouwen geven.
Dr. C.A.M. Wijtvliet
corwijtvliet@dekritischebelegger.nl
De auteur is zelfstandig gevestigd analist. Hij schrijft over uiteenlopende onderwerpen die de beleggingswereld raken. Daarnaast geeft hij lezingen en presentaties. De auteur is als partner verbonden aan De Weygerbergen, bureau voor performancemeting en vermogensbegeleiding in Eindhoven, www.Weygerbergen.com. Hij schrijft zijn columns op persoonlijke titel.
Start met Automatisch Beleggen
Na de oplaaiende angst voor inflatie lijken markten nu in een diepe sluimer terecht gekomen.
De pandemie dwingt veel grote bedrijven met de billen bloot te gaan. Ze zitten, zeker in de VS, tot over hun oren in de schulden en dat is zeker in crisistijden bepaald geen pre.
Het coronavirus heeft ervoor gezorgd, dat het maatschappelijk leven in China tot stilstand is gekomen.
Wat is de overeenkomst tussen wc papier en staatsobligaties? Beide zijn het object van irrationeel menselijk handelen.
