Onze grootste vijand

Nieuw! We zijn vereerd dat een nieuwe partij voor ons columns gaat schrijven.  Jan de Vries (geen familie van Cees de Vries) en Jaap Tol van De Vries Investment Services zullen om de twee weken op donderdag hun visie geven op de financiële markten.

De Vries Investment Services is een onafhankelijk en objectief beleggingsadvieskantoor. Zij zijn absoluut onafhankelijk en verbonden, noch gebonden aan een bank of andere financiële instelling.  Dit past dus ook in de visie van website De Kritische Belegger. Kernwoorden zijn onafhankelijkheid, transparantie en objectiviteit.

Jan de Vries heeft 15 jaar ervaring opgedaan in de financiële wereld. Hij heeft functies bekleed als vermogensbeheerder, manager van een beleggingsafdeling bij een grootbank en heeft deel uitgemaakt van het managementteam van een grootbank. Hij weet dus als geen ander hoe beleggingsafdelingen van banken opereren en hun geld verdienen.

Groeten,

Satilmis Ersintepe

Hieronder volgt hun eerste column.

Beleggers hebben een grote gemeenschappelijke vijand, namelijk zichzelf. Deze vijand zorgt ervoor dat de rendementen die beleggers realiseren (beduidend) lager zijn dan nodig.

De neuro-economie, een relatief jonge subwetenschap die neuroscience, economie en psychologie met elkaar combineert in de studie van keuzes, beslissings- en besluitvormingsprocessen, verklaart waarom wij onze grootste tegenstander is.

Tijdens mijn loopbaan heb ik menig belegger gesproken en ik kan dan ook gerust stellen dat het beleggersbrein allesbehalve consistent, efficiënt en logisch werkt, zoals er altijd beweerd is. Zelfs Nobelprijswinnaars gedragen zich anders dan hun economische theorieën aangegeven. Zodra je bent begonnen met beleggen, en het maakt hierbij niet uit of je een amateurbelegger bent of een professionele fondsbeheerder van een groot en bekend beleggingsfonds, zul je, terwijl je klinische kansberekeningen probeert te maken, blootgesteld gaan worden aan de instinctieve reacties die vrijkomen als de beleggingsportefeuille op winst of verlies staat.

De 100 biljoen neuronen die zijn samengepakt in 1,5 kilo grijze massa kunnen een enorme storm veroorzaken, zodra je aan geld denkt. Je hersenen reageren niet analytisch als het op beleggen aankomt. Of je nu wint of verliest, je hersenen zorgen ervoor dat de meest primaire emoties zullen vrijkomen. Emoties zoals vreugde, hoop, paniek, spijt en hebzucht wisselen elkaar soms in sneltreintempo af.

Daarom is het belangrijk om de basis uitgangspunten te kennen die de neuro-economie ons heeft geleerd:

1.     Een geldelijke winst of verlies is veel meer dan een financiële uitkomst. Winst of verlies zorgt voor een biologische verandering dat een groot effect heeft op zowel je brein als je lichaam;

2.     De neurale activiteit in de hersenen van een belegger die geld verdient is te vergelijken met iemand die onder invloed is van cocaïne of morfine;

3.     Na twee herhalingen van een bepaalde ontwikkeling, zoals het twee dagen achter elkaar stijgen van een aandeel, verwacht ons brein automatisch, onbewust en oncontroleerbaar, een derde herhaling;

4.     Nadat mensen concluderen dat de rendementen van een investering ‘voorspelbaar’ zijn geworden, reageert ons brein met een alarmmelding, zodra dit patroon gebroken wordt;

5.     Financieel verlies wordt in hetzelfde gedeelte van het brein behandeld als de gebieden die reageren door doodsgevaar;

6.     Anticiperend op een winst en het daadwerkelijk realiseren, wordt totaal verschillende behandeld in ons brein. Dit helpt bij de verklaring waarom ‘geluk niet met geld te koop is’;

7.     De verwachting van goede en slechte gebeurtenissen is intenser dan het daadwerkelijk ondervinden van de gebeurtenis.

De huidige koersdalingen bieden beleggers enorme kansen. De neuro-economie leert ons echter dat u nu geen aandelen durft te kopen. U vreest en verwacht namelijk verdere koersdalingen. Wanneer denkt u dan wel aan kopen? Waarschijnlijk als de koersen 50 % hoger staan.

2 gedachten over “Onze grootste vijand”

  1. Maarten Stevens

    hoi, ik heb grote moeite met “…een belegger die geld verdiend..”, ‘verdiend’ moet hier zijn: ‘verdient’. Stam plus T. Vergelijk hoe raar het zou staan wanneer je zou lezen: hij loopd, hij werkd. In feite is het irrelevant in de context, dat weet ik wel, maar het heeft op mij toch het effect dat ik ophoud met lezen; ik ben hier dan ook niet verder gegaan dan punt 2…

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.