Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on email
Email

Marketingparadox bij beleggingsfondsen

Er zijn wat mij betreft goede ontwikkelingen op komst in de vermogensbeheerwereld. De crisis begint zijn vruchten af te werpen als het gaat om actiepunten ter bevordering van de transparantie en eerlijkheid in de beleggingswereld.

Een voorbeeld dat positief is voor cliënten is het plan van Minister Jan Kees de Jager om in 2013 de distributievergoeding van beleggingsfondsen en producten te verbieden. Het lijkt me trouwens een van de eerste zaken die je aanpakt als je met gezond verstand nadenkt over hoe je een sector weer transparant en integer wilt maken.

Even voor de goede orde in de vermogensbeheerwereld is niets wat het lijkt. De sector hangt aan elkaar van mooie verhalen en sprookjes over rendementen en je struikelt over de “onafhankelijke beheerders” die achter de schermen retourprovisies ontvangen op transactiekosten en jaarlijks distributievergoeding ontvangen voor het in de portefeuilles opnemen van producten en beleggingsfondsen. Beheerders strijken zo gemiddeld jaarlijks 1-2% extra op aan inkomsten bovenop de beheerkosten van circa 1% die ze communiceren. Aan portefeuilles van 400.000 euro, verdient dit soort beheerders circa 10.000 euro per jaar. In 10 jaar tijd roomt een beheerder totaal zo’n 100.000 van de cliënt af, wat mij betreft schandalig.

Dit stuk schrijf ik omdat ik onlangs een pleidooi hoorde over het juist wél in stand houden van deze bewuste distributievergoedingen. Deze vergoedingen zouden moeten blijven bestaan omdat anders cliënten nog slechter af zouden zijn?

De redenatie was als volgt: Op het moment dat een fondsaanbieder geen distributievergoeding meer betaalt zal er geen of veel minder kapitaalinstroom zijn in het fonds en zal het fonds waarschijnlijk krimpen. Om de inflow weer op gang te brengen zal het fonds, ter compensatie, veel meer kosten aan marketing moeten gaan besteden. Deze extra kosten zullen linksom rechtsom weer achter de schermen in het fonds in rekening worden gebracht. Door creatieve manieren van boekhouden zouden zo de kosten voor de cliënt weer extra toenemen.

De paradox in het verhaal is dat de meeste actieve beleggingsfondsen met hoge kosten de index niet verslaan. Dit is te zien aan de negatieve Sharpe ratio’s. En als beleggingsfondsen achter blijven met hun rendement dan lopen beleggers uiteindelijk weg. Kortom door hoge kosten en daardoor vaak een under performance raken fondsen beleggers kwijt en moet je weer meer geld besteden aan marketing. Een vicieuze cirkel waar ze met deze manier van marketing-denken niet uitkomen. Wat is er voor nodig om dit proces te stoppen.

De oplossing zit hem vaak in de eenvoud. Wat is je bestaansrecht? Zoals ik nog steeds vind dat de politie boeven moet vangen, moet een vermogensbeheerder of fundmanager rendement maken. Rendement is dus je product en daarvoor komen beleggers uiteindelijk bij je, óf juist niet. Mijn tip voor alle fondsen die zich nog steeds uit de markt prijzen met tarieven van 1% of meer. Strip het fonds, zeg de marketingafdeling vaarwel en laat alleen de experts en riskmanagers zitten die zich bezig houden met risicobeheersing en rendement. Op die manier ben je terug bij je corebusiness en zal het fonds door lagere kosten en een “lean and mean” team veel competitiever zijn en makkelijker kunnen concurreren op rendement ten opzichte van bijvoorbeeld trackers.

Concreet, trap als fonds bij de afschaffing van de distributievergoeding niet in de valkuil van een dure marketingmachine om de dingen mooier te maken dan ze zijn, maar ga echt werken aan een goed rendement, dan komen de cliënten vanzelf, want als je goed bent dan kom je vanzelf boven drijven. Niet morgen maar wel binnen 1 of 2 jaar. Het vergt lef en tijd maar dan kun je jezelf en de cliënt altijd recht in de ogen blijven kijken.

Drs. ing Alain E. de Haas
Managing Director Helliot
http://www.helliot.nl/

Start met Automatisch Beleggen

Dit bericht delen
Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on email
Email

1 reactie op “Marketingparadox bij beleggingsfondsen”

  1. Jasper Pool

    Heel goed. De vraag is alleen waarom het verbod op de ondoorzichtige distributievergoeding niet al vanaf 1-1-2012 wordt ingevoerd. Het kabinet lijkt er daadkrachtig genoeg voor.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *